Οταν λέμε «πεταχτάρι», σημαίνει το πέταγμα του αλιευτικού εργαλείου από τη στεριά (βράχια ή ακτή) όσο πιο μακριά γίνεται. Αφού ξετυλίξουμε την πετονιά, τη ρίχνουμε σε βυθό χωρίς ιδιαίτερες μορφολογικές ανωμαλίες, όπως βράχια, πέτρες και φύκια, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο να μπλεχτεί κάπου. Στη συνέχεια, μαζεύουμε τα μπόσικα και την κρατάμε περιμένοντας το ψάρι να τσιμπήσει.
Μια τακτική που τις περισσότερες φορές έχει σίγουρα αποτελέσματα είναι ότι, μόλις καταλάβουμε ότι το ψάρι τσιμπά, αφήνουμε το πεταχτάρι να τεντώσει και με μια απότομη κίνηση το τραβάμε προς τα έξω. Αν δεν τα καταφέρουμε με την πρώτη, τότε η ίδια κίνηση θα πρέπει να επαναληφθεί, ώσπου το ψάρι τελικά να καταπιεί το αγκίστρι. Αμέσως μετά, με αργές και σταθερές κινήσεις τραβάμε την πετονιά προς το μέρος μας.
Επειδή τα ψάρια δεν τρώνε πάντα με την ίδια όρεξη, θα πρέπει να είμαστε ανά πάσα στιγμή προετοιμασμένοι παρακολουθώντας το πεταχτάρι.
Δολώματα
Tα δολώματα που χρησιμοποιούνται είναι συνήθως τα σκουλήκια ή το καραβιδάκι που αγοράζουμε από καταστήματα ειδών αλιείας ή αναζητούμε μόνοι μας στα βράχια ζωντανές γαριδούλες και σκαλτσίνια που αποτελούν κορυφαίο δόλωμα. Κατά τη δόλωση, φροντίζουμε το αγκίστρι να καλύπτεται πλήρως από το δόλωμα, δεν κάνουμε τσιγκουνιές...
Τι θα πιάσουμε
Με το πεταχτάρι δεν θα πιάσουμε κεφαλόπουλα. Το συγκεκριμένο αλιευτικό εργαλείο είναι ιδανικό για πετρόψαρα, μουρμούρες, σαργούς, σπάρους, τσιπούρες κ.λπ.
Κατασκευή
Για να φτιάξουμε ένα πεταχτάρι, χρειαζόμαστε μια καρούλα, ένα καρούλι πετονιά 100 μέτρα από 35 έως 45 χιλιοστά, 2 έως 3 αγκίστρια παπαγαλάκια Νο 4 ή λίγο μικρότερα, ένα κομμάτι πετονιά για να δέσουμε τα αγκίστρια στη μάνα (παράμαλλα) κι ένα βαρίδι περίπου 150 γραμμαρίων.
Αν θέλουμε να αποφύγουμε αυτήν τη διαδικασία, μπορούμε να αγοράσουμε έτοιμη αρματωσιά που κοστίζει περίπου μισό ευρώ και να τη δέσουμε κατ’ ευθείαν στη μάνα.
Το συνολικό κόστος του αλιευτικού μας εργαλείου είναι περίπου 5 ευρώ.
Πηγή: ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου