Όπως είδαμε στο Α’ μέρος, στην αρχή της σελίδας, ασχοληθήκαμε με τα ζωντανά δολώματα βράχου και άμμου, κυρίως αυτά που εύκολα μπορούμε να εντοπίσουμε και να μαζέψουμε άφθονα, χωρίς ειδικευμένους τρόπους.
Σε αυτό το κεφάλαιο θα ασχοληθούμε με τα ζωντανά δολώματα, αυτά που προμηθευόμαστε κυρίως από τα καταστήματα ειδών αλιείας, τα οποία είναι πολύ αποδοτικά για το παράκτιο και όχι μόνο ερασιτεχνικό ψάρεμα. Ο λόγος για τα σκουλήκια, που τα χωρίζουμε σε δύο κατηγορίες:
1. ΦΑΡΑΩ:
Ίσως το καλύτερο και ακριβότερο σκουλήκι για το ψάρεμα. Χρησιμοποιείται κυρίως για εκλεκτά ψάρια και σίγουρα αρκετοί ερασιτέχνες δεν δίνουν και πολύ σημασία στην τσουχτερή τιμή του, προκειμένου να αγκιστρώσουν μια καλοζυγισμένη τσιπούρα ή συναγρίδα. Το σκουλήκι αυτό θεωρείται τεράστιο όσον αφορά το μήκος του, που μερικές φορές ξεπερνάει και το μέτρο. Θα το συναντήσουμε εύκολα στις θάλασσες της Μεσογείου, αλλά για να το ψαρέψουμε θα πρέπει να το αναζητήσουμε στην τρύπα του, αφού συνηθίζει να κρύβεται. Βέβαια, το ψάρεμα του Φαραώ, καθώς και των άλλων ειδών σκουληκιών, απαιτεί τεχνική και έμπειρους δολωματάδες. Το συγκεκριμένο δόλωμα εύκολα διατηρείται ζωντανό, εφόσον το τοποθετήσουμε σε μια λεκάνη με θαλασσινό νερό το οποίο το αλλάζουμε κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Το Φαραώ είναι σχετικά σκληρό σκουλήκι και αντέχει στο αγκίστρι μας για αρκετό χρονικό διάστημα. Χρησιμοποιείται κυρίως για τα βραδινά ψαρέματα. Δουλεύει πολύ καλά σε μικτούς βυθούς, αλλά και σε φυκιάδες και τραγάνα δεν λέει ποτέ όχι. ΤΡΟΠΟΣ ΔΟΛΩΜΑΤΟΣ: το συγκεκριμένο σκουλήκι απαιτεί ελαφρώς ειδικευμένη τεχνική για να το δολώσουμε στο αγκίστρι. Καταρχάς, πρέπει να έχουμε στα υπόψη ότι το κόβουμε από την ουρά του και συνεχίζουμε προς τα επάνω, εάν δεν έχουμε σκοπό να το χρησιμοποιήσουμε όλο κατά τη διάρκεια του ψαρέματός μας. Το κομμάτι που θα χρειαστούμε είναι αυτό που θα καλύψει καλά το αγκίστρι και το αρπάδι μας
βέβαια να βρίσκεται σε θέση μάχης. Για το τεμάχισμα του Φαραώ δεν χρησιμοποιούμε ψαλίδι ή μαχαίρι. Απλά πιέζουμε με τα δάκτυλά μας το σημείο που θέλουμε και το τραβάμε μέχρι να αποκολληθεί. Με αυτήν την τεχνική εξασφαλίζουμε ότι το αίμα που βρίσκεται στο επιλεγμένο κομμάτι δεν θα χυθεί, αλλά θα μας εξασφαλίσει ότι θα μαλαγρώσει την περιοχή που θα βρίσκεται το δολωμένο αγκίστρι μας κατά τη διάρκεια του ψαρέματος. Εκτός της μαλάγρας που προκαλεί το Φαραώ, τα ψάρια δεν αντιστέκονται από την κινητικότητα μέσα στο νερό, αφού μπορεί να παραμένει για αρκετό χρονικό διάστημα ζωντανό, αλλά και από τα ιδιαίτερα χρώματά του που σίγουρα προκαλούν τα ψάρια της περιοχής. Τα ψάρια που λαχταρούν το μεζέ του Φαραώ μπορεί να είναι η τσιπούρα, η συναγρίδα, ο σαργός, το μυλοκόπι, η μουρμούρα, που θεωρούνται πολύ εκλεκτά ψάρια. Τέλος, το Φαραώ χρησιμοποιείται για το ψάρεμα με μονάγκιστρες επιθέσεις, αλλά και με καθετές με διπλάρια. Βέβαια, πολύ καλό δόλωμα είναι και για τα ψιλά παραγάδια, αλλά σίγουρα το κόστος ανεβαίνει κατά πολύ.
2. ΜΑΝΑ
Ένα άλλο αξιόλογο δόλωμα για εκλεκτά ψάρια είναι η Μάνα. Ένα σκουλήκι που συνήθως θα το εντοπίσουμε σε αμμουδερούς βυθούς. Το μήκος του κυμαίνεται από 10 μέχρι και 20 εκατοστά. Βέβαια, κατά καιρούς έχουν εντοπιστεί και μεγαλύτερες σε μήκος μάνες. Είναι συνήθως χοντρό και σκληρό σκουλήκι και σίγουρα εκλεκτός μεζές για πολλά είδη ψαριών. Το βασικό του πλεονέκτημα είναι ότι είναι αρκετά φτηνό και πολύ εύκολα το βρίσκουμε στα καταστήματα. Διατηρείται και αυτό με τη σειρά του ζωντανό για αρκετό χρονικό διάστημα, σε μια λεκάνη με λίγο θαλασσινό νερό, το οποίο βέβαια το αλλάζουμε κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Άλλος τρόπος για να το διατηρήσουμε ζωντανό είναι στη συντήρηση του ψυγείου μας σε χαμηλή θερμοκρασία, ενώ το σκουλήκι θα πρέπει να είναι βυθισμένο σε κάποιο πλαστικό taper. Η Μάνα μπορεί να δολωθεί με διάφορους τρόπους, ανάλογα με την τεχνική ψαρέματος που θέλουμε να κάνουμε.
Μπορούμε να το κόψουμε ροδέλες και ακολούθως κόβουμε τη μια πλευρά του κύκλου ώστε να σχηματιστεί ένα μακρόστενο δόλωμα. Εάν ψαρεύουμε με μεγάλα αγκίστρια, μπορούμε να το κόψουμε και να το δολώσουμε όπως είναι, φτάνει να καλύψει όλο το αγκίστρι. Εάν το χρησιμοποιήσουμε για δόλωμα παραγαδιού, τότε το κόβουμε στη μέση με μια τομή και το ξετυλίγουμε, οπότε έχουμε έτοιμο και αρκετό δόλωμα. Τα ψάρια που θα προτιμήσουνε τη Μάνα μπορεί να είναι τσιπούρες, φαγκριά, σαργοί, σκαθάρια, λυθρίνια. Η μάνα ψαρεύεται και πρωινές ώρες, αλλά και το βράδυ είναι καλός σύμμαχος. Μπορούμε δε με τη Μάνα να ψαρέψουμε με διάφορες τεχνικές, όπως πεταχτάρια, καθετές, παραγάδι και μονάγκιστρα, και σχεδόν σε όλους τους βυθού.
3. ΜΟΝΟΔΟΛΙ
Ξάδερφο πρώτης συγγένειας της Μάνας μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το Μονοδόλι. Το μήκος του σίγουρα δεν ξεπερνά τη Μάνα. Είναι λοιπόν κατά πολύ μικρότερο και αρκετά ευαίσθητο. Εντοπίζεται και αυτό σε αμμουδιές και σίγουρα και αυτό με τη σειρά του χρησιμοποιείται για εκλεκτές τσιμπιές. Το συγκεκριμένο σκουλήκι μπορεί εύκολα να δολωθεί ολόκληρο, και έτσι εξασφαλίζουμε ότι το συγκεκριμένο δόλωμα, εκτός από εύγευστος μεζές, θα είναι και ζουμερός, αφού τα υγρά τού σκουληκιού θα παραμείνουν. Η διαδικασία συντήρησής του δεν έχει καμιά διαφορά με αυτή της Μάνας. Μπορεί να ψαρέψει και πρωινές αλλά και βραδινές ώρες. Φτηνό και αξιόλογο, λοιπόν, το μονοδόλι, αφού οι τσιπούρες, σαργοί, μουρμούρες, ακόμη και λαβράκια, δεν θα αντισταθούν στον πειρασμό τού σκουληκιού. Όπως και η Μάνα, όλες σχεδόν οι τεχνικές ψαρέματος που χρησιμοποιούν ως δόλωμα το Μονοδόλι, δουλεύουν με αξιόλογα αποτελέσματα. Τέλος, το συγκεκριμένο σκουλήκι δουλεύει άριστα σε όλους τους βυθούς.
4. BIGΑΤΤΙΝΙ:
Πρόκειται για σκουλήκια παραγωγής. Συνήθως παράγονται στην Ιταλία. Το συγκεκριμένο σκουλήκι δεν είναι ευρέως γνωστό, ίσως θα το έλεγα παρεξηγημένο είδος, που σίγουρα πολλοί ψαράδες το αποφεύγουν. Όμως, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, γιατί σίγουρα το bigattini θεωρείται ένας αρκετά δυνατός σύμμαχος τόσο για τη θάλασσα όσο και για τα γλυκά νερά. Το μήκος του δεν ξεπερνάει το ένα εκατοστό. Το συγκεκριμένο σκουλήκι θα το βρούμε στα καταστήματα ειδών αλιείας σε διάφορες συσκευασίες, από λίγα γραμμάρια μέχρι και κιλό. Είναι σχετικά πολύ φτηνό είδος, γι’ αυτό άλλωστε χρησιμοποιείται και για κατασκευή μαλάγρας. Διατηρείται για αρκετό χρονικό διάστημα ζωντανό σε ψυγείο, σε θερμοκρασία συντήρησης. Διατηρείται για αρκετό χρονικό διάστημα ζωντανό στο αγκίστρι μας, που αυτό το θεωρώ βασικό πλεονέκτημα. Το bigatinni μπορεί να δολωθεί σε σχετικά μικρά αγκίστρια, είτε μόνο του είτε δύο ή τρία μαζί.
Ψαρεύει κυρίως τις πρωινές ώρες και τα αποτελέσματα είναι σχετικά καλά. Τα ψάρια που θα προτιμήσουν το συγκεκριμένο σκουλήκι ποικίλουν, αλλά όσο και να φαίνεται παράξενο, είδαμε και λυθρίνια να τσιμπάνε. Οι τεχνικές τού ψαρέματος με δόλωμα bigattini απαιτούν λεπτά εργαλεία, δηλαδή μικρά αγκίστρια με λεπτά παράμαλλα. Αυτό συνεπάγεται ότι ψαρεύουμε σε μικρά βάθη.
5. ΙΝΔΙΑΝΟΣ:
Ανήκει και αυτό στα σκουλήκια παραγωγής. Το γνωστό σε όλους ως σκουλήκι της κοπριάς. Θα το βρούμε σε συσκευασίες των 20 τεμαχίων. Η τιμή του κυμαίνεται από 4€. Βασικό πλεονέκτημά του είναι ότι μπορεί να παραμείνει ζωντανό για κάμποσες μέρες, ακόμη και μέσα στο ψυγείο. Η χάρη του να κινείται στο αγκίστρι το κάνει πολύ περιζήτητο για πολλά είδη ψαριών. Το πλούσιο σε αίμα σώμα του δε, το κάνει ακόμη πιο εκλεκτό μεζέ. Δολώνεται σχεδόν με τον ίδιο τρόπο που δολώνεται ένα σκουλήκι, δηλαδή περνάμε την ακίδα του αγκιστριού στο εσωτερικό του σκουληκιού και αφού σκεπαστεί όλο το αγκίστρι αφήνουμε λίγο την ακίδα να εξέχει. Μπορούμε, βέβαια, να το τεμαχίσουμε, εάν το αγκίστρι που δουλεύουμε είναι σχετικά μεγάλο. Είναι κατάλληλο να ψαρεύει τόσο στη θάλασσα όσο και στα γλυκά νερά. Οι σαργοί, οι μουρμούρες, είναι τα ψάρια που σίγουρα θα τσιμπήσουν κατά τις πρωινές ώρες.
6. ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ:
Σκουλήκι παραγωγής, κατευθείαν από Κίνα, με μεγάλες επιτυχίες στο ψάρεμα. Σκληρό δόλωμα και αρκετά κινητικό, οπότε ένας πολύ καλός σύμμαχος στις ψαρευτικές εξορμήσεις μας. Ψαρεύει όλες τις ώρες, όπως σχεδόν όλα τα είδη σκουληκιών, και σίγουρα τα εκλεκτά ψάρια βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, έτοιμα να αρπάξουν έναν καλο-δολωμένο Ακροβάτη. Οι καθετές, καθώς και πεταχτάρια ή καλάμια, είναι άριστες τεχνικές για το συγκεκριμένο σκουλήκι. Σχετικά είναι πολύ φθηνό και συντηρείται για αρκετό χρονικό διάστημα σε ψυγείο και σε θερμοκρασία συντήρησης. Τέλος, ψαρεύεται όλες τις ώρες με πολύ καλά αποτελέσματα, ενώ δολώνεται με τον ίδιο πάντα τρόπο.
Αυτά, εν ολίγοις, σχετικά με τα πιο συνηθισμένα είδη σκουληκιού. Σίγουρα στο εμπόριο θα βρείτε εξίσου καλά και αξιόλογα δολώματα, αλλά εδώ αρκεστήκαμε στα είδη αυτά που χρησιμοποιούμε κατά καιρούς και έχουμε σχετική εμπειρία. Ο νόμος, βέβαια, λέει ότι το ψάρι σίγουρα θα πιαστεί στο αγκίστρι όταν θέλει. Εμείς απλά το δελεάζουμε με τις νόστιμες λιχουδιές.
Σε αυτό το κεφάλαιο θα ασχοληθούμε με τα ζωντανά δολώματα, αυτά που προμηθευόμαστε κυρίως από τα καταστήματα ειδών αλιείας, τα οποία είναι πολύ αποδοτικά για το παράκτιο και όχι μόνο ερασιτεχνικό ψάρεμα. Ο λόγος για τα σκουλήκια, που τα χωρίζουμε σε δύο κατηγορίες:
1. ΦΑΡΑΩ:
Ίσως το καλύτερο και ακριβότερο σκουλήκι για το ψάρεμα. Χρησιμοποιείται κυρίως για εκλεκτά ψάρια και σίγουρα αρκετοί ερασιτέχνες δεν δίνουν και πολύ σημασία στην τσουχτερή τιμή του, προκειμένου να αγκιστρώσουν μια καλοζυγισμένη τσιπούρα ή συναγρίδα. Το σκουλήκι αυτό θεωρείται τεράστιο όσον αφορά το μήκος του, που μερικές φορές ξεπερνάει και το μέτρο. Θα το συναντήσουμε εύκολα στις θάλασσες της Μεσογείου, αλλά για να το ψαρέψουμε θα πρέπει να το αναζητήσουμε στην τρύπα του, αφού συνηθίζει να κρύβεται. Βέβαια, το ψάρεμα του Φαραώ, καθώς και των άλλων ειδών σκουληκιών, απαιτεί τεχνική και έμπειρους δολωματάδες. Το συγκεκριμένο δόλωμα εύκολα διατηρείται ζωντανό, εφόσον το τοποθετήσουμε σε μια λεκάνη με θαλασσινό νερό το οποίο το αλλάζουμε κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Το Φαραώ είναι σχετικά σκληρό σκουλήκι και αντέχει στο αγκίστρι μας για αρκετό χρονικό διάστημα. Χρησιμοποιείται κυρίως για τα βραδινά ψαρέματα. Δουλεύει πολύ καλά σε μικτούς βυθούς, αλλά και σε φυκιάδες και τραγάνα δεν λέει ποτέ όχι. ΤΡΟΠΟΣ ΔΟΛΩΜΑΤΟΣ: το συγκεκριμένο σκουλήκι απαιτεί ελαφρώς ειδικευμένη τεχνική για να το δολώσουμε στο αγκίστρι. Καταρχάς, πρέπει να έχουμε στα υπόψη ότι το κόβουμε από την ουρά του και συνεχίζουμε προς τα επάνω, εάν δεν έχουμε σκοπό να το χρησιμοποιήσουμε όλο κατά τη διάρκεια του ψαρέματός μας. Το κομμάτι που θα χρειαστούμε είναι αυτό που θα καλύψει καλά το αγκίστρι και το αρπάδι μας
βέβαια να βρίσκεται σε θέση μάχης. Για το τεμάχισμα του Φαραώ δεν χρησιμοποιούμε ψαλίδι ή μαχαίρι. Απλά πιέζουμε με τα δάκτυλά μας το σημείο που θέλουμε και το τραβάμε μέχρι να αποκολληθεί. Με αυτήν την τεχνική εξασφαλίζουμε ότι το αίμα που βρίσκεται στο επιλεγμένο κομμάτι δεν θα χυθεί, αλλά θα μας εξασφαλίσει ότι θα μαλαγρώσει την περιοχή που θα βρίσκεται το δολωμένο αγκίστρι μας κατά τη διάρκεια του ψαρέματος. Εκτός της μαλάγρας που προκαλεί το Φαραώ, τα ψάρια δεν αντιστέκονται από την κινητικότητα μέσα στο νερό, αφού μπορεί να παραμένει για αρκετό χρονικό διάστημα ζωντανό, αλλά και από τα ιδιαίτερα χρώματά του που σίγουρα προκαλούν τα ψάρια της περιοχής. Τα ψάρια που λαχταρούν το μεζέ του Φαραώ μπορεί να είναι η τσιπούρα, η συναγρίδα, ο σαργός, το μυλοκόπι, η μουρμούρα, που θεωρούνται πολύ εκλεκτά ψάρια. Τέλος, το Φαραώ χρησιμοποιείται για το ψάρεμα με μονάγκιστρες επιθέσεις, αλλά και με καθετές με διπλάρια. Βέβαια, πολύ καλό δόλωμα είναι και για τα ψιλά παραγάδια, αλλά σίγουρα το κόστος ανεβαίνει κατά πολύ.
2. ΜΑΝΑ
Ένα άλλο αξιόλογο δόλωμα για εκλεκτά ψάρια είναι η Μάνα. Ένα σκουλήκι που συνήθως θα το εντοπίσουμε σε αμμουδερούς βυθούς. Το μήκος του κυμαίνεται από 10 μέχρι και 20 εκατοστά. Βέβαια, κατά καιρούς έχουν εντοπιστεί και μεγαλύτερες σε μήκος μάνες. Είναι συνήθως χοντρό και σκληρό σκουλήκι και σίγουρα εκλεκτός μεζές για πολλά είδη ψαριών. Το βασικό του πλεονέκτημα είναι ότι είναι αρκετά φτηνό και πολύ εύκολα το βρίσκουμε στα καταστήματα. Διατηρείται και αυτό με τη σειρά του ζωντανό για αρκετό χρονικό διάστημα, σε μια λεκάνη με λίγο θαλασσινό νερό, το οποίο βέβαια το αλλάζουμε κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Άλλος τρόπος για να το διατηρήσουμε ζωντανό είναι στη συντήρηση του ψυγείου μας σε χαμηλή θερμοκρασία, ενώ το σκουλήκι θα πρέπει να είναι βυθισμένο σε κάποιο πλαστικό taper. Η Μάνα μπορεί να δολωθεί με διάφορους τρόπους, ανάλογα με την τεχνική ψαρέματος που θέλουμε να κάνουμε.
Μπορούμε να το κόψουμε ροδέλες και ακολούθως κόβουμε τη μια πλευρά του κύκλου ώστε να σχηματιστεί ένα μακρόστενο δόλωμα. Εάν ψαρεύουμε με μεγάλα αγκίστρια, μπορούμε να το κόψουμε και να το δολώσουμε όπως είναι, φτάνει να καλύψει όλο το αγκίστρι. Εάν το χρησιμοποιήσουμε για δόλωμα παραγαδιού, τότε το κόβουμε στη μέση με μια τομή και το ξετυλίγουμε, οπότε έχουμε έτοιμο και αρκετό δόλωμα. Τα ψάρια που θα προτιμήσουνε τη Μάνα μπορεί να είναι τσιπούρες, φαγκριά, σαργοί, σκαθάρια, λυθρίνια. Η μάνα ψαρεύεται και πρωινές ώρες, αλλά και το βράδυ είναι καλός σύμμαχος. Μπορούμε δε με τη Μάνα να ψαρέψουμε με διάφορες τεχνικές, όπως πεταχτάρια, καθετές, παραγάδι και μονάγκιστρα, και σχεδόν σε όλους τους βυθού.
3. ΜΟΝΟΔΟΛΙ
Ξάδερφο πρώτης συγγένειας της Μάνας μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το Μονοδόλι. Το μήκος του σίγουρα δεν ξεπερνά τη Μάνα. Είναι λοιπόν κατά πολύ μικρότερο και αρκετά ευαίσθητο. Εντοπίζεται και αυτό σε αμμουδιές και σίγουρα και αυτό με τη σειρά του χρησιμοποιείται για εκλεκτές τσιμπιές. Το συγκεκριμένο σκουλήκι μπορεί εύκολα να δολωθεί ολόκληρο, και έτσι εξασφαλίζουμε ότι το συγκεκριμένο δόλωμα, εκτός από εύγευστος μεζές, θα είναι και ζουμερός, αφού τα υγρά τού σκουληκιού θα παραμείνουν. Η διαδικασία συντήρησής του δεν έχει καμιά διαφορά με αυτή της Μάνας. Μπορεί να ψαρέψει και πρωινές αλλά και βραδινές ώρες. Φτηνό και αξιόλογο, λοιπόν, το μονοδόλι, αφού οι τσιπούρες, σαργοί, μουρμούρες, ακόμη και λαβράκια, δεν θα αντισταθούν στον πειρασμό τού σκουληκιού. Όπως και η Μάνα, όλες σχεδόν οι τεχνικές ψαρέματος που χρησιμοποιούν ως δόλωμα το Μονοδόλι, δουλεύουν με αξιόλογα αποτελέσματα. Τέλος, το συγκεκριμένο σκουλήκι δουλεύει άριστα σε όλους τους βυθούς.
4. BIGΑΤΤΙΝΙ:
Πρόκειται για σκουλήκια παραγωγής. Συνήθως παράγονται στην Ιταλία. Το συγκεκριμένο σκουλήκι δεν είναι ευρέως γνωστό, ίσως θα το έλεγα παρεξηγημένο είδος, που σίγουρα πολλοί ψαράδες το αποφεύγουν. Όμως, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, γιατί σίγουρα το bigattini θεωρείται ένας αρκετά δυνατός σύμμαχος τόσο για τη θάλασσα όσο και για τα γλυκά νερά. Το μήκος του δεν ξεπερνάει το ένα εκατοστό. Το συγκεκριμένο σκουλήκι θα το βρούμε στα καταστήματα ειδών αλιείας σε διάφορες συσκευασίες, από λίγα γραμμάρια μέχρι και κιλό. Είναι σχετικά πολύ φτηνό είδος, γι’ αυτό άλλωστε χρησιμοποιείται και για κατασκευή μαλάγρας. Διατηρείται για αρκετό χρονικό διάστημα ζωντανό σε ψυγείο, σε θερμοκρασία συντήρησης. Διατηρείται για αρκετό χρονικό διάστημα ζωντανό στο αγκίστρι μας, που αυτό το θεωρώ βασικό πλεονέκτημα. Το bigatinni μπορεί να δολωθεί σε σχετικά μικρά αγκίστρια, είτε μόνο του είτε δύο ή τρία μαζί.
Ψαρεύει κυρίως τις πρωινές ώρες και τα αποτελέσματα είναι σχετικά καλά. Τα ψάρια που θα προτιμήσουν το συγκεκριμένο σκουλήκι ποικίλουν, αλλά όσο και να φαίνεται παράξενο, είδαμε και λυθρίνια να τσιμπάνε. Οι τεχνικές τού ψαρέματος με δόλωμα bigattini απαιτούν λεπτά εργαλεία, δηλαδή μικρά αγκίστρια με λεπτά παράμαλλα. Αυτό συνεπάγεται ότι ψαρεύουμε σε μικρά βάθη.
5. ΙΝΔΙΑΝΟΣ:
Ανήκει και αυτό στα σκουλήκια παραγωγής. Το γνωστό σε όλους ως σκουλήκι της κοπριάς. Θα το βρούμε σε συσκευασίες των 20 τεμαχίων. Η τιμή του κυμαίνεται από 4€. Βασικό πλεονέκτημά του είναι ότι μπορεί να παραμείνει ζωντανό για κάμποσες μέρες, ακόμη και μέσα στο ψυγείο. Η χάρη του να κινείται στο αγκίστρι το κάνει πολύ περιζήτητο για πολλά είδη ψαριών. Το πλούσιο σε αίμα σώμα του δε, το κάνει ακόμη πιο εκλεκτό μεζέ. Δολώνεται σχεδόν με τον ίδιο τρόπο που δολώνεται ένα σκουλήκι, δηλαδή περνάμε την ακίδα του αγκιστριού στο εσωτερικό του σκουληκιού και αφού σκεπαστεί όλο το αγκίστρι αφήνουμε λίγο την ακίδα να εξέχει. Μπορούμε, βέβαια, να το τεμαχίσουμε, εάν το αγκίστρι που δουλεύουμε είναι σχετικά μεγάλο. Είναι κατάλληλο να ψαρεύει τόσο στη θάλασσα όσο και στα γλυκά νερά. Οι σαργοί, οι μουρμούρες, είναι τα ψάρια που σίγουρα θα τσιμπήσουν κατά τις πρωινές ώρες.
6. ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ:
Σκουλήκι παραγωγής, κατευθείαν από Κίνα, με μεγάλες επιτυχίες στο ψάρεμα. Σκληρό δόλωμα και αρκετά κινητικό, οπότε ένας πολύ καλός σύμμαχος στις ψαρευτικές εξορμήσεις μας. Ψαρεύει όλες τις ώρες, όπως σχεδόν όλα τα είδη σκουληκιών, και σίγουρα τα εκλεκτά ψάρια βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, έτοιμα να αρπάξουν έναν καλο-δολωμένο Ακροβάτη. Οι καθετές, καθώς και πεταχτάρια ή καλάμια, είναι άριστες τεχνικές για το συγκεκριμένο σκουλήκι. Σχετικά είναι πολύ φθηνό και συντηρείται για αρκετό χρονικό διάστημα σε ψυγείο και σε θερμοκρασία συντήρησης. Τέλος, ψαρεύεται όλες τις ώρες με πολύ καλά αποτελέσματα, ενώ δολώνεται με τον ίδιο πάντα τρόπο.
Αυτά, εν ολίγοις, σχετικά με τα πιο συνηθισμένα είδη σκουληκιού. Σίγουρα στο εμπόριο θα βρείτε εξίσου καλά και αξιόλογα δολώματα, αλλά εδώ αρκεστήκαμε στα είδη αυτά που χρησιμοποιούμε κατά καιρούς και έχουμε σχετική εμπειρία. Ο νόμος, βέβαια, λέει ότι το ψάρι σίγουρα θα πιαστεί στο αγκίστρι όταν θέλει. Εμείς απλά το δελεάζουμε με τις νόστιμες λιχουδιές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου