Σκουλήκια προμηθευόμαστε από τα καταστήματα ειδών αλιείας. Ο ακροβάτης διατίθεται σε κουτάκια, ενώ το αμερικάνικο συνήθως σε σακουλάκια. Τα προαναφερόμενα σκουλήκια πωλούνται σε αρκετά προσιτές τιμές και αποτελούν άριστους μεζέδες για τα ψάρια, αρκεί να δολωθούν σωστά αφού έχουν διατηρηθεί ζωντανά, πράγμα ευκολότερο αυτήν την εποχή λόγω κρύου.
Μέσα σε ένα φθηνό ψυγείο από φελιζόλ που θα προμηθευτούμε από κάποιο super market και με 2-3 παγοκύστες, ή μπουκαλάκια νερό του μισού λίτρου που έχουν παγώσει στην κατάψυξη, θα διατηρηθούν άριστα. Μέσα στο ισοθερμικό αυτό ψυγείο μπορούμε ακόμη να διατηρήσουμε και τα ψάρια που θα πιάσουμε κατά την αλιευτική μας εξόρμηση.
Αμερικάνικο
Το αμερικάνικο σκουλήκι είναι από τα αποδοτικότερα δολώματα για πολύ καλά ψάρια όπως οι τσιπούρες και οι σαργοί.
Το δολώνουμε ολόκληρο, με τρόπο ώστε να μην καλύπτει μόνο το αγκίστρι, αλλά και ένα τμήμα τουλάχιστον 5 εκατοστών από την πετονιά, αποτελώντας έτσι ένα προκλητικό ερέθισμα για το ψάρι.
Γι' αυτόν τον λόγο χρειαζόμαστε ένα σύρμα όσο το δυνατόν λεπτότερο, το οποίο θα διαπεράσει το σκουλήκι από το κεφάλι μέχρι την ουρά μέχρι να καλυφθεί ολόκληρο το αγκίστρι, ή καλύτερα μια βελόνα, που πωλείται από τα καταστήματα ειδών αλιείας για τη συγκεκριμένη χρήση. Για να επιτύχουμε το αμερικάνικο σκουλήκι να καλύψει όχι μόνο ολόκληρο το αγκίστρι, αλλά και να συμπεριλάβει και τμήμα της πετονιάς, είναι απαραίτητο η τοποθέτηση να γίνεται από την πετονιά.
Μεταξύ των διαφόρων τύπων που υπάρχουν στο εμπόριο, θα πρέπει να επιλέξουμε το λεπτότερο, στο οποίο θα φτιάξουμε έναν κόμπο, ή καλύτερα να χρησιμοποιήσουμε ένα στόπερ μεταξύ της πετονιάς και του σύρματος. Μετά την τοποθέτηση του δολώματος, το σκουλήκι διατηρείται ακέραιο και επομένως ελκυστικότερο για το ψάρι.
Το πέρασμα
Η διαδικασία είναι η εξής: Τρυπάμε το σκουλήκι με τη βελόνα (φωτό 1) περνάμε όλο το σκουλήκι μέσα (φωτό 2 και στο σημείο που υπάρχει η υποδοχή τοποθετούμε τη μύτη του αγκίστρου (φωτό 3). Σέρνουμε το σκουλήκι σιγά σιγά μέχρι να περάσει το αγκίστρι και τμήμα της πετονιάς ίσο με το μέγεθος του σκουληκιού (φωτό 4). Το τακτοποιούμε λίγο και είναι έτοιμο να ψαρέψει.
Αμερικάνικο Jumbo
Το "αμερικάνικο jumbo" είναι το ίδιο είδος σκουληκιού, αλλά κατά πολύ χονδρότερο και μακρύτερο. Λεπτότερο από τον Φαραώ αλλά πολλές φορές πιο χονδρό από τον Ραμσή (ή Ολλανδό). Το μήκος του είναι 40-50 πόντοι, ενώ το παχύτερο μέρος του, λίγο πιο χονδρό από στυλό διαρκείας. Το αίμα του συγκεκριμένου σκουληκιού είναι δελεαστικότατο, ενώ μπορούμε κόβοντάς το να κάνουμε πάρα πολλές δολωσιές, οπότε ένα πολύ καλό δόλωμα μάς έρχεται και πιο "οικονομικά", αν και επιμένουμε πως τα σκουλήκια δολώνονται ολόκληρα, ειδικά όταν ξέρουμε ότι στην περιοχή "βόσκουν" μεγάλοι σαργοί και καλές τσιπούρες.
Ακροβάτης
Πωλείται μέσα σε μικρά χάρτινα ή κουτάκια από φελιζόλ. Διατηρείται ζωντανό για περίπου δεκαπέντε μέρες σε δροσερό περιβάλλον και ακόμα καλύτερα στη συντήρηση ψυγείου. Πρόκειται ίσως για το κορυφαίο δόλωμα στο ψάρεμα της μουρμούρας, αλλά και τα υπόλοιπα ψάρια δεν θα πουν όχι! Το χρησιμοποιούμε δολωμένο σε πεταχτάρια από την ακτή, αλλά και σε ρηχή καθετή.
Δολώνεται σε αγκίστρι με λεπτό κατά προτίμηση στέλεχος, περνώντας το αγκίστρι από το εσωτερικό του σκουληκιού, σκεπάζοντάς το, ενώ αφήνουμε και κάποιο μικρό περίσσευμα στην άκρη του. Η ακίδα, όπως και στα περισσότερα δολώματα, βρίσκεται εκτός δολώματος για να καρφώσει το ψάρι, το οποίο και θα τσιμπήσει. Ψαρεύεται όλες τις ώρες, ενώ πρόκειται για ένα από τα καλύτερα και φθηνότερα δολώματα.
Εργαλεία και τρόποι ψαρέματος
Οι αρματωσιές μας θα πρέπει να είναι φτιαγμένες με τέτοιον τρόπο ώστε να αντεπεξέλθουν σε σκαλώματα.
Τα παράμαλλα και τα στριφτάρια θα πρέπει να είναι υπολογισμένα για τη μέγιστη αντοχή στα ταραγμένα νερά.
Τα αγκίστρια που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε με μαλακά δολώματα και με θάλασσα που αρχίζει να ηρεμεί, είναι τα τύπου Aberdeen Νο1 ή Νο2. Με φουσκοθαλασσιά χρησιμοποιούμε τα break από ανοξείδωτο ατσάλι από Νο4 έως Νο1.
Οι αρματωσιές μας θα πρέπει να είναι φτιαγμένες με τέτοιον τρόπο ώστε να αντεπεξέλθουν σε σκαλώματα.
Οι αρματωσιές μας θα πρέπει να είναι φτιαγμένες με τέτοιον τρόπο ώστε να αντεπεξέλθουν σε σκαλώματα.
1. Με πετονιές 22 χιλιοστών, όπου μετά το λεπτό στριφτάρι θα δέσουμε στη μάνα δύο παράμαλλα. Πρώτα ένα 20 cm και μετά ένα 25 cm με αγκίστρι Νο3 και Νο4 carbon.
2. Με πετονιές 30-35 χιλιοστών, όπου μετά το στριφτάρι θα δέσουμε δύο παράμαλλα 25 cm επάνω και 30 cm κάτω πριν από το μολύβι μας.
3. Με πετονιές 30 χιλιοστών πατωτά με μικρό περαστό μολύβι και αγκίστρι Νο3 ή Νο4 δεμένο απευθείας στη μάνα.
Βαρίδι θα χρησιμοποιήσουμε συρόμενο, πού θα περάσουμε πριν δέσουμε το στριφτάρι με τη μάνα και την αρματωσιά.
Εάν το βάθος είναι έως 12 μέτρα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ψιλή ζόκα με αγκίστρι μαύρο Νο3 ή Νο4 δεμένη χωρίς στριφτάρι σε πετονιά 22 χιλιοστά (με προτίμηση στην αόρατη).
Από σκάφος
Αν προτιμάτε να ψαρέψετε από σκάφος με καλάμι, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις αρματωσιές1, 2 και 3 που προαναφέραμε, δεμένες σε καλάμια με μικρό action μήκους από 1,70 έως 2 μέτρα, με μάνα έως 25 χιλιοστά. Μπορούμε να ψαρέψουμε με όσα καλάμια και πετονιές χωρούν, πάντα πρίμα και όχι κόντρα στον άνεμο, εκτός αν έχουμε πλήρη άπνοια. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως, το σκάφος μας θα πρέπει να είναι αγκυρωμένο με δύο άγκυρες. Μία στην πλώρη και μία στην πρύμνη, έτσι ώστε να παραμένει ακίνητο.
www.ethnos.gr
που ειναι οι φωτο 1 2 3 Το πέρασμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διαδικασία είναι η εξής: Τρυπάμε το σκουλήκι με τη βελόνα (φωτό 1) περνάμε όλο το σκουλήκι μέσα (φωτό 2 και στο σημείο που υπάρχει η υποδοχή τοποθετούμε τη μύτη του αγκίστρου (φωτό 3). Σέρνουμε το σκουλήκι σιγά σιγά μέχρι να περάσει το αγκίστρι και τμήμα της πετονιάς ίσο με το μέγεθος του σκουληκιού (φωτό 4). Το τακτοποιούμε λίγο και είναι έτοιμο να ψαρέψει.